Romański (normański) styl wnętrza.

Boisz się wampirów?

Nie.

Przestałem się też bać po wizycie w jednym z zamków hrabiego Drakuli w Budapeszcie.

Dziś opowiem Wam o stylu romańskim lub normańskim, w którym zbudowano średniowieczny zamek hrabiego Drakuli.

Uważa się, że pierwowzorem Drakuli była prawdziwa postać historyczna - Vlad III Tepes, popularny pseudonim - ("nabijak"), również Dracula, od rumu. Dracul - „smok, diabeł” (przydomek odziedziczony po ojcu), władca średniowiecznego księstwa Wołoszczyzny.

Wielu miłośników delektowania się szczegółami życia i życia wampirów nie może sobie nawet wyobrazić, jak zdziwiony byłby prawdziwy wołoski książę Vlad III Tepes, gdyby w jakiś sposób dowiedział się, że kilka wieków później zostałby zaklasyfikowany jako nic nie znaczące gady krwiopijne.

Oczywiście ten historycznie wiarygodny despota za życia przelał wiele krwi, ale nie było jej w ogóle w jego jadłospisie, a znamy to dzisiaj z najbardziej autorytatywnych źródeł tamtych lat – kronik zakonnych.

Epoka romańska (styl normański):

W X-XII wieku początek odrodzenia tradycji architektonicznych starożytnego Rzymu pod silnym wpływem sztuki bizantyjskiej.

Twórcami stylu romańskiego są ówcześni rzeźbiarze, architekci, malarze. Chcieli jednego: wcielenia w swoje dzieła piękna i poczucia znaczenia chrześcijańskiego świata.

Kolory są naturalne i spokojne. Dekoracja wykorzystuje kamień, metal, brąz, emalię, drewno.

Styl romański charakteryzuje się masywnością, rygorem i brakiem ozdobników, a także surowością wyglądu. Architektura romańska słynie z ciężkich zamków i świątyń, przypominających raczej nie do zdobycia fortecę w duchu średniowiecza. Głównymi budynkami w tym okresie były świątynia-twierdza i zamek-twierdza. Głównym elementem kompozycji klasztoru lub zamku jest wieża – donżon. Wokół niego znajdowały się pozostałe budynki, złożone z prostych geometrycznych kształtów - sześcianów, graniastosłupów, walców.

W stylu romańskim dominują potężne mury, masywne półokrągłe drzwi, grube kolumny, sklepienia krzyżowe lub kolebkowe, absydy i akanty, półkoliste lub okrągłe okna.

Budowle romańskie charakteryzują się potężnymi murami i kolumnami dzięki ciężkim sklepieniom. Głównym motywem wnętrza są półkoliste łuki.

Reliefy rzeźbiarskie wykorzystywano głównie w dekoracji zewnętrznej katedr i umieszczano je wokół portali lub umieszczano na powierzchni fasady, na archiwoltach i kapitelach. Postacie pośrodku tympanonu musiały być większe niż te narożne. Na fryzach uzyskali proporcje przysadziste, na filarach nośnych i kolumnach - wydłużone.

Głównym zadaniem było stworzenie symbolicznego obrazu wszechświata w całej jego okazałości. Również płaskorzeźby rzeźby romańskiej miały za zadanie przypominać wyznawcom Boga, dekoracja rzeźbiarska zadziwia obfitością fantastycznych stworzeń, odbiega od dźwięków idei pogańskich.

We wnętrzu stylu romańskiego moc jest również bardziej prawdopodobna niż łaska. Wszystkie elementy wnętrza dają poczucie prostoty i ciężkości, prawie brak dekoracyjnych dekoracji pomieszczeń. Porządek publiczny nie miał na celu rozwoju stylu. Przez około 400 lat istnienia styl romański nie przeszedł żadnego rozwoju ani skoku technologicznego w produkcji.

Romańskie wnętrze.

Podłoga - marmur, płytki wzorzyste. Do układania posadzki w dawnym wnętrzu romańskim najczęściej stosuje się płytki ceramiczne imitujące kamień lub posadzki wykonuje się z mozaiki. Podłogi mozaikowe wykorzystują motywy zdobnicze, takie jak znaki zodiaku, wzory geometryczne, gwiazdy, powtarzające się wzory geometryczne lub liści.

Wszystkie te elementy ułożone są symetrycznie względem osi fantastycznych stworzeń, centaurów, gryfów, pelikanów.

Lustra - szyfon brąz. Ściany są tynkiem weneckim. Malarstwo (motywy religijne).

Mebel charakteryzuje się również przysadzistymi proporcjami, pewną ciężkością i ponurą solidnością. Tylko minimum niezbędne do życia - łóżka, głównie z zasłonami, chropowate krzesła z drewna iz wysokim oparciem, skrzynie zapinane na metalowe płyty i brak mebli tapicerowanych.

Przyjęcie łazienki przy świecach to wyrafinowanie całkowicie w duchu stylu romańskiego. Najwyższe świeczniki wyglądają dumnie i wytwornie. Kamienna rzeźba sprawdza się również jako dodatki rozwadniające zwięzłość pomieszczenia. Łazienka jest przestronna.

Lustra to niezbędny atrybut łazienki. Do ich projektu wykorzystano chwytliwy szyfonowy brąz. Wymagająca i mocna rama podkreśla reprezentatywność stylu romańskiego. Akcesoria łazienkowe oddają efekt starożytności - kamienne podobieństwa takich produktów jak mydelniczka czy dozownik do mydła w płynie, podstawki i miski na przybory toaletowe

Elementem może być latarka, która wyraźnie charakteryzuje pełnię stylu romańskiego. Kute części zapewnią niezbędną spójność i sztywność.

Jako dekoracje wnętrz w stylu romańskim znajdują się wszelkiego rodzaju ozdobne szkatułki i szkatułki, w których można umieścić biżuterię i biżuterię, a także świeczniki ze świecami, które zawsze współgrają z całością wnętrza.

Dziś niewielu udaje się całkowicie udekorować wnętrze w starym stylu romańskim, ale niektóre jego elementy całkiem dobrze pasują do nowocześniejszego wystroju, więc nie zdziw się, że na zdjęciach przedstawionych do recenzji w tej części nie widać wnętrza z wysokimi sklepieniami i łukami.


Kontynuacja przeglądu stylów wnętrz następuje ...