Styl biedermeier we wnętrzu.

Powstała w 1815 r. i istniała do 1848 r., głównie w Austrii i Niemczech, ale rozszerzając swoje wpływy na całą Europę. Został nazwany na cześć Gottlieba Biedermeiera.


Nowoczesny styl wnętrza otrzymał niezwykłą nazwę od niemieckiego nazwiska „Biedermeier”, w dosłownym tłumaczeniu brzmiało to jak „dzielny pan Meyer”. To słowo stało się uosobieniem filistynizmu, którego głównym celem było spokojne i wymierzone życie.


Biedermeier jest spadkobiercą Imperium, czasem nazywany jest Imperium uproszczonym. Styl mieszczaństwa, styl prostych mieszczan niemieckich, powstał w opozycji do ceremonialnego kosztownego stylu empirowego Napoleona i szczytu szlacheckiego. Zastępując pretensjonalny i „niemieszkalny” styl Empire, Biedermeier zaczął śpiewać o wygodzie, prostych ludzkich wartościach, świecie rzeczy, które wyrażają światopogląd klasy średniej, laika i kupca. Wnętrze ponownie zamieniło się w mieszkalne, znika chłód, wyrazistość symetrycznych kształtów i proporcji. Cała uwaga skupiona jest na komforcie, wygodzie, funkcjonalności przedmiotów, klasycznych formach, nieco uproszczonych, zmodyfikowanych pod kątem praktyczności i ludzkich potrzeb.


Cechy stylu biedermeier.

Aby odtworzyć styl Biedermeier, użyj:

- żywe kolory. Ulubiony motyw - naturalistycznie zinterpretowane kwiaty

- kwiatowy ornament i paski, są wszędzie - na tapetach, dywanach, tkaninach, tapicerce

- niedrogie tkaniny: prążkowany ryps i kolorowy perkal zamiast eleganckiej jedwabnej tapicerki

- drewno brzozowe i klonowe zamiast mahoniu i hebanu

- fornir, złocenie, czarny lakier, szkło, haft, tapeta, dywany, frędzle

- okna ozdobiono lekkimi muślinowymi zasłonami i ciężkimi zasłonami z frędzlami i frędzlami wzdłuż krawędzi

- czerpie środki wyrazu artystycznego w starożytności, ale znosi kolumny i pilastry związane ze stylem, preferując zaokrąglone kształty

- miękkie gięcie oparć sof, foteli i krzeseł. Popularne są sofy i sofy, meble funkcjonalne, meble z mechanizmami, stoły przesuwne, stoły z wysuwanymi lub składanymi blatami, krzesła przekształcające się w biblioteczną klatkę schodową, sekretarki i kraty z szufladami, witryna przeszklona z jednej lub trzech stron, komoda.

- dekoracje na meblach: róg obfitości, łabędzie, liry, gryfy, gałązki wawrzynu i dębu oraz girlandy. Reliefy pokryto złoceniem i czarnym lakierem, zastosowano obróbkę, np. toczenie, gięcie, rzeźbienie

- zamiłowanie do orientalnego wyposażenia: pokoje dla palących i tureckie, chińskie i japońskie elementy wyposażenia wnętrz. W domu pojawia się „czysty pokój” do przyjmowania gości, ozdobiony przedmiotami dekoracyjnymi, akwarelami, miniaturami haftów i pamiątkami, często wykonanymi przez właścicieli domu.


W połowie XIX wieku biedermeier jako styl artystyczny zakończył się. W powietrzu unosiły się idee impresjonizmu i realizmu, dlatego młodzi artyści niemal bez żalu opuścili przytulną niszę biedermeieru. A dla laika, zwykłego człowieka, ten styl był sposobem na życie i dlatego przez długi czas istniał w życiu codziennym i we wnętrzach, stopniowo ustępując miejsca niemieckiej secesji, Jugendstil.



Dzisiejsze Niemcy głęboko szanują swój biedermeier, nie pozwalając nazywać go „filistynizmem i filistynizmem”. Niemiecka rodzina i kultura codzienna opiera się na wartościach biedermeieru, była też źródłem jej pochodzenia. Samo zjawisko okazało się znacznie szersze niż początkowo sądzono, aw kulturze każdego europejskiego kraju połowy XIX wieku odnajdziemy echa niemieckiego biedermeieru.


Wygoda, funkcjonalność przedmiotów, klasyczne formy, nieco uproszczone i zmodyfikowane ze względu na praktyczność, jasność, wesołość tkanin - ten styl artystyczny jest bardziej niż wszystkie inne pozbawione ideologii i bliski ludzkim potrzebom.



Kontynuacja przeglądu stylów wnętrz następuje ...